پلی اتیلن بزرگترین عضو خانواده مهم پلی الفین ها و متداول ترین پلاستیک مصرفی در جهان است و عرضه و تقاضای آن عموماً در سه گرید پلی اتیلن سنگین (HDPE)، پلی اتیلن سبک (LDPE) و پلی اتیلن سبک خطی (LLDPE) می باشد. پلی اتیلن ها با ظرفیت بیش از 110 میلیون تن در سال 2018 و پیش بینی متوسط رشد تقاضای بیش از 4 % تا سال 2028 بیشترین سهم در بازار عرضه و تقاضای پلیمرها را دارد. در بین پلی اتیلن ها، HDPE با سهم 45% بیشترین تولید و تقاضا را داشته و پس از پلی پروپیلن، در رتبه دوم قرار دارد.
ظرفیت کل پلیمری ایران معادل 8.2 میلیون تن است که قریب به 60% آن – 4.95 میلیون تن در سال - را پلی اتیلن به خود تخصیص داده است که نشان از اهمیت تقاضای این محصول و برنامه ریزی برای آن را دارد. در حال حاضر، سهم ایران از ظرفیت پلی اتیلن منطقه خاورمیانه و جهان بترتیب 20% و 4% میباشد.
در حال حاضر تولید پلی اتیلن کشور بیش از 4 میلیون تن است که قریب به 3 میلیون تن آن صادر می گردد. دوبرابر بودن میزان صادرات نسبت به مصرف داخلی در حالیست که واردات مصنوعات پلی اتیلن با هزینه های بالا، ضرورت برنامه ریزی توسعه زنجیره ارزش پلی اتیلن جهت ایجاد ارزش افزوده و جلوگیری از خام فروشی در صنعت پتروشیمی، توسعه و اشتغال مولد را بیش از پیش ایجاب می نماید.